In het publieke debat horen we steeds vaker dat de energietransitie de maatschappelijke tweedeling versterkt. De vraag is in hoeverre dat zo is en wat de daaraan kunnen doen en dat stond centraal in een essay dat we samen met Susanne Agterbosch van het PON hebben geschreven.

Wat zijn de kansen en mogelijkheden om mee te doen met de energietransitie? Hoe verandert de verdeling van de lusten, lasten en risico’s in de energietransitie? Op wat voor manier kan het beleid hier (beter) rekening mee houden?

We bespreken we een aantal voorbeelden van groepen mensen met een smalle beurs en hun rol en positie in de energietransitie. Voor sociale huurders, eigenaren wiens huis onder water staat, huurders bij buitenlandse vastgoedbeheerders laten we zien welke uiteenlopende uitdagingen er spelen. Daarbij kijken we welke verdelings­mechanismen (onbedoeld) het gevolg zijn van beleid en regelgeving, maar ook van bestaande institutionele, infrastructurele, economische en sociale factoren. En in hoeverre de verdelingsmechanismen de positie van verschillende groepen huishoudens ten goede komt of juist niet.

Om ervoor te zorgen dat de inrichting van de energietransitie beoordeeld kan worden op de mate waarin ze rechtvaardig en inclusief uitpakt en op welke manier, wordt een raamwerk gepresenteerd waarmee initiatieven, interventies en beleid beoordeeld kunnen worden aan de hand van 3 rechtvaardigheidsprincipes en sociale veerkracht. Hiermee wordt het mogelijk om beleids ideeën te toetsen op de te verwachten impact op de kansen en moge­lijkheden van verschillende groepen huishoudens om deel te nemen aan de energietransitie.

Het essay is op aanvraag te verkrijgen via sylvia.breukers@duneworks.nl